یکی از سرمایه داران معروف آمریکایی می گوید: "آنچه لازم است؛ مبارزه با فقر نیست، بلکه فهم نیروهای مولد «توانگری» است."

نیروهای مولد «توانگری» نیروهایی «ذهنی» و «معنوی» هستند. برای پیکار «معنوی» و «ذهنی» با فقر، اولین گام گشودن «چشم دل» است. اساسی ترین گام در گشودن «چشم دل» دست کشیدن از این عقیده است که: "فقر فضیلتی «روحانی» و «اخلاقی» است.

زمانی «چشم دل» تان را به روی «توانگری» گشوده اید که بدانید در اوج تنگدستی امکان «توانگری» هست. اگر به هنگام تنگدستی چشم تان را متوجه «توانگری» نمایید، آنگاه متوجه بروز دگرگونی های دلپذیر و شگرف در زندگی تان خواهید بود. اما برای اینکار باید معنای واقعی «توانگری» را بدانید.

میزان «آرامش»، «تندرستی»، «فراوانی»، «برکت» و «نعمت» در زندگی و جهان تان، میزان «توانگری» شما را نشان می دهد. «توانگری» یعنی «آرامش ذهن». «توانگری» یعنی «هماهنگی». «توانگری» یعنی «تندرستی».

این که بدانید منشا رزق و روزی هر انسانی «خداوند» است، به یکی از رازها در زمینه «توانگری» پی برده اید. پس مادامی که با منشا در ارتباط باشید «توانگر» خواهید بود. دیگران تنها می توانند وسایلی باشند تا برکت شما از آن راهها به دست تان برسد. اما «خداوند» تنها منشا است. در این صورت به یگانه منشا هدایت و روزی چشم دوخته و از اعماق قلب تان این جملات را برزبانتان جاری کنید:
"من برای کسب «توانگری» خود؛ به انسانها و شرایط متکی نیستم. منشا «توانگری» من «خداست» و هم اکنون از راههای ویژه ی خودش، «توانگری» و برکات ام را به من می رساند."

این آرمان که «خداوند» تنها منشا «توانگری» است و «توانگری» پایه و اساسی معنوی دارد، آرمانی عملی است و هرگاه «چشم دل» تان را به روی این آرمان رهاننده بگشایید، «توانگری» شما آغاز می شود.
به یاد داشته باشید که «توانگری» راستین به جز «توانگری» مالی؛ سلامتی، تندرستی و آرامش را هم شامل می شود.